Nights in Bangkok

Het voelde erg prettig om weer in Melbourne te zijn, Sydney en Melbourne zijn zulke verschillende steden, beide met hun eigen karakter en eigenaardigheden. Ik kwam weer in het hetzelfde hostel terecht (The Nunnery) met mijn hele camper familie en geadopteerde neefjes. Want een familie zijn we nu toch wel echt geworden.

Des te lastiger was het om afscheid te nemen, Gijs en ik namen de nachtbus terug naar Sydney en na een vreselijke nacht (ik kan gewoon echt niet zittend slapen) waren we om 6 uur in de ochtend opeens weer in Sydney. Toen kwam ook het afscheid met Gijs en stond ik weer op eigen benen. Gelukkig met een paar graden warmer en een slaapplek voor die 2 dagen op zak ging ik ontspannen op de ferry naar Manly.

Mijn gastheer, Edwin, moest werken die dag maar ik kon mijn spullen in een hostel wegzetten. Ik had er veel behoefte aan om mezelf even flink uit te putten, afleiding te hebben dus ben de 10 KM gaan lopen van Spit Bridge naar Manly. Wat een aanrader! Door een Nationaal park, langs verlaten stranden en over kleine stroompjes van watervalletjes was dit een ontzettend goed idee.

Na 9 weken, zat mijn Thailand avontuur er dan toch eindelijk aan te komen. De vlucht met Emirates naar Bangkok was lichtelijk vertraagd maar haalde de verloren tijd onderweg in. half 2 snachts zat ik dan op Bangkok te wachten op mijn taxichauffeur die even "kwijt" was. Ik merkte op hoe warm het eigenlijk was. Wat klam en benauwd maar wel aangenaam warm. Het toverde een glimlach op mijn gezicht, dit gingen 3 hele fijne weken worden.

Kingsize! Geen enkel bed, maar een dubbele, voor mij alleen!! Dat was echt een hele tijd geleden. Mede daardoor sliep ik dus door mijn wekker heen en schrok ik toen ik me besefte dat Carlijn er al zou moeten zijn. Beneden aangekomen stond ze zich net in te schrijven. Wat fijn om een bekend gezicht (en zeker van je vriendinnetje) te zien na die tijd.

De afgelopen dagen hebben we ons verwonderd over het verkeer, de taal, de kleuren en ietwat vreemde geuren. We hebben straatvoedsel gegeten, zijn met een tuktuk door de stad gecrossed, hebben de ferry naar de temple of Dawn genomen, hebben Bangkok by Night op de fiets gezien en eigenlijk te veel om op te noemen.

Iets wat ik specifiek wel wil noemen is het Ban Yan Tree hotel. We zijn daar helemaal naar de 59e verdieping gegaan om een blik te werpen op de stad die
Krung Thep Mahanakhon Amon Rattanakosin Mahinthara Ayuthaya Mahadilok Phop Noppharat Ratchathani Burirom Udomratchaniwet Mahasathan Amon Piman Awatan Sathit Sakkathattiya Witsanukam Prasit
heet. Ja, Bangkok dus. Vanuit hier zag je echt de smog laag op de stad liggen en dat was indrukwekkend en tegelijk zorgelijk. De stad is enorm wijds en heeft zoveel verschillende wijken en buurten. Ik heb er persoonlijk een haat-liefde verhouding mee.

Na al die tijd me ingehouden te hebben in Australië, mocht ik van mezelf hier eindelijk shoppen. Ik ben dus een echte tourist geworden met een jurkje, harembroek en nieuw thais topje. We gaan eens kijken of het allemaal nog in de backpack past aan het einde van deze vakantie.